De versieringen in barok- en rococostijl op de buitengevel van het Dolmabahce Paleis benadrukken de Europese invloed op het Ottomaanse Rijk. De interieurs weerspiegelen het traditionele Turkse karakter van het paleis. De zuidkant van het paleis, bekend als Mabeyn-i-Humayun, bestaat uit de woonvertrekken en administratieve kantoren van de mannen. Aan de noordkant of de Harem-i-Humayun woonden de vrouwen van de koninklijke familie. Tussen de twee secties ligt een enorme Ceremoniezaal die ook wel Muaide Salon wordt genoemd.
Het paleis was rijkelijk versierd met Frans baccaratglas, Boheems kristallen trapleuningen, goud, tapijten van Hereke gemaakt van een mix van zijde, katoen en wol, gewelfde glazen plafonds, Marmara marmer en de iconische kristallen kroonluchter die uit Engeland werd besteld.
Het Domabahche Paleis is iconisch omdat het de verwesterlijking van het Ottomaanse Rijk inluidde. Het is een elegante mix van Ottomaanse en Westerse architectuur, waardoor een prachtige fusie is ontstaan die de unieke identiteit weerspiegelt als een paleis tussen het Oosten en het Westen.